Wist je dat er in één jaar meer dan 1 miljoen ambulance-inzetten zijn? Ongeveer 70% daarvan is spoedeisende ambulancezorg. Herman van Voorst (54) is één van de vele ambulancechauffeurs die deze ritten rijdt. Hij is al ambulancechauffeur sinds 1996 en sinds 2014 onder de vleugels van TMI. TMI sprak hem over zijn ervaringen als ambulancechauffeur, de uitdaging van het vak en de vele afwisselingen die het biedt.
Een dag in het leven van de ambulancechauffeur
Geen dag is hetzelfde. Dat werd wel duidelijk. Het opstarten en controleren van de auto dat is iedere shift hetzelfde. En als je klaar bent, als je geluk hebt, eindig je op het punt waar je begonnen bent. Maar dat is dan ook het enige dat je zeker weet. “Elke dag is wel een grote verrassing.”. Herman rijdt als ambulancechauffeur veel voor TMI in regio Rotterdam. Wij vroegen aan hem; “Is er een groot verschil tussen de meldingen in de Randstad ten opzichte van het platteland?”. “Nou, er zijn al hele grote verschillen binnen de regio Rotterdam. De regio is zo groot. Ze hebben posten op Brielle en Dirksland, dat noemen ze de eilanden. Daar heb je meer ongevallen op provinciale wegen, veel meldingen bij boeren en meldingen in de buitengebieden. In de stad zijn het voornamelijk kleinere ongevalletjes, maar daar heb je veel meer criminaliteit, de intoxicaties en de drugsgerelateerde gevallen.” Sommige gebeurtenissen maken natuurlijk heel veel indruk, zowel positief als negatief. We vroegen aan Herman of hij ook ergens trots op is. Trots dat wilde hij het niet noemen, wel een tevreden gevoel. “Het zijn de kleine dingen. Als je een Feyenoordfan van zeven jaar, die ernstig ziek is, naar een andere locatie moet brengen vanuit een ziekenhuis. Dat je dan een straatje omrijdt langs de Kuip. Als je dan dat koppie ziet, dan kom je in de avond thuis en dan denk je van ja, dat had hij even nodig en wij ook.”
